Ik ga op reis en ik neem mee

Open brief aan

Alle filmstudio bazen,

Alle film- en serieproducers, regisseurs, (en zeker ook de rekwisieten managers),

Aan alle Steven Soderberghs, Martin Scorseses, Erik Van Looys en consoorten,

Ik kijk graag naar een goeie film of een beklijvende serie. Eentje met verhaal, met diepgang, met spanning. Ik kan dan helemaal meegezogen worden in de wereld die jullie creëren, en voel mij na afloop telkens weer spijtig dat het verhaal ten einde is gekomen.

Wat voor een afknapper van jewelste is het dan toch als jullie midden in het verhaal iemand laten opdraven met een koffer. Iemand gaat op reis, een gezin verhuist, of Harry Potter komt op het perron aangelopen… Mijn probleem daarbij is namelijk dat ik steeds weer (tenenkrullend) zie dat die koffer LEEG is….

Stel je de volgende scene even voor: gezinnetje vertrekt op reis en heeft een taxi gebeld om hen naar de luchthaven te brengen. Ze zijn natuurlijk veel te laat, dus iedereen is al bij de taxi, als vaderlief nog snel met de laatste valies komt aanlopen. Die valies overhandigt hij dan aan de taxichauffeur, die ze horizontaal, met beide handen aan de zijkant, ze losjes in de kofferbak gooit. Kijk, dan is de film er voor een stuk geweest voor mij.

Nu moet je jezelf eens inbeelden dat je met een reiskoffer van zo’n 20 kg komt aanhollen. Onmogelijk. De manier van lopen verraadt het al: als ik 20kg moet meezeulen, wetende dat dat rotding van een koffer geen wieltjes heeft, dan mank ik, en dan is mijn arm volledig gestrekt, of beter uitgerokken door het gewicht.

Hoe je dan de koffer in kwestie netjes horizontaal op borsthoogte krijgt om aan de taxichauffeur te geven, is mij een raadsel. Om nog maar te zwijgen van de biceps die die laatste moet hebben om zo’n onhandig zwaar ding vast te houden ze er tegen de zijkant even aan te drukken.

Ga het maar even na: in nagenoeg alle films zit er zo’n ongeloofwaardige scène.

De lege koffer. Mijn kleine ergernis.

Beste filmbobo’s: vul die koffer desnoods met oud ijzer, maar zorg er toch eens voor dat ie geloofwaardig zwaar is, aub!

Kwaliteit = inhoud

Des te meer krijg ik het dan ook op mijn heupen als ik een lege koffer van een voedselveiligheidssysteem zie. Mooi aan de buitenkant, versierd met tierlantijnen, maar eenmaal je ze opendoet, zit er bitter weinig in. Een inhoudsloos systeem. Eentje die gekopieerd is van een ander bedrijf. Eentje die gekocht werd van een consultant die gelooft in “1 system for all”. Ik niet. En wees gerust: veel auditoren ook niet.

Ik heb een toch wel ruime ervaring als auditor, en in opdracht van klanten auditeer ik ook af en toe een leverancier van hen. Het doet mij telkens weer pijn aan het hart als ik zie dat een bedrijf anno 2021 nog altijd denkt dat de buitenkant van de koffer belangrijker is dan de binnenkant.

“Heeft u die koffer zelf gepakt, meneer?” is een standaard vraag op de luchthaven. Nou, stel jezelf even de vraag.

Eerst en vooral: “Zit er überhaupt iets IN de koffer?”

Ten tweede: “Weet ik wat er in zit, of heb ik dat iemand extern laten doen, maar heb ik eigenlijk geen flauw benul van wat ik aan het meezeulen ben?”

Ten derde: “Kan het misschien met wat minder?” Moet dat nu echt zo veel wegen? Op de luchthaven moet je bijbetalen bij overgewicht (van de valies welteverstaan). Jammer genoeg geldt die regel nog niet bij audits. Stel je voor dat auditoren ook strafpunten zouden geven: op een té log voedselveiligheid management systeem…

Ik geloof niet in “1 for all” systemen. Een kwaliteits- of voedselveiligheidssysteem moet op maat zijn. Ieder bedrijf is anders. De interactie tussen de verschillende afdelingen en processen is overal anders. De risico’s naar product toe zijn dat dus bijgevolg ook.

Stel jezelf dus niet tevreden met een “leeg” systeem. Daag jezelf, je consultant en je bedrijf uit. Alleen dan kan je met een gerust geweten met je koffer op reis.

Nood aan wat body voor jouw voedselveiligheidsbeheersing?

Vraag een doorlichting van je systeem aan

Kijk samen met een expert waar je systeem kan verbeteren

Alexander Platteeuw

P.S.: beste filmmakers: blijf goeie films maken aub!