What the f…. fipronil

Goede vakantie gehad? Ik alvast wel: Mexico & Belize waren prachtig. Mooie natuur, lekker eten, en interessante Maya-ruïnes. Maar ook: corruptie… Ik werd er geregeld mee geconfronteerd. Bij de grensposten, bij de politiecontroles,…. Jammer om te zien hoe bepaalde instanties de reputatie van een volledig land op die manier naar beneden halen.

Mijn vakantie viel in augustus. Laat dat nu net de maand van de fipronil crisis zijn in België (en bij uitbreiding in 45 landen). Hallo zeg, mijn mailbox ontplofte bijna van de FAVV nieuwsbrieven! Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan had ik een redelijk goed zicht -dacht ik- op de omvang van de crisis (dank hierbij aan enkele klanten die mij op de hoogte hielden via tussen-de-regels communicatie), maar toch. Pas toen ik bij thuiskomst de kranten doorspitte, werd mij de (politieke) omvang duidelijk.

Food safety at risk?

Was er nu echt een voedselcrisis waarbij de gezondheid van de consument op de helling stond? Was het nodig om de bevolking het doembeeld van lege winkelrekken ten tijde van de dioxinecrisis voor te schotelen? I don’t think so.

Sommige politici zagen hun kans mooi om wat rekeningen te vereffenen. Neem daarbij het feit dat zowel België als Nederland in het schuitje zaten, en je hebt er het zwarte-piet-doorschuiven gratis bij. Jongens toch.

Maar wat de dames en heren politici misschien vergeten zijn, is dat het na de dioxinecrisis jaren gekost heeft om de reputatie van België terug op te bouwen. Tot aan de andere kant van de wereld kennen ze België van de dioxine. En ook toen waren het eieren waarmee het begon. Je zou warempel België en eieren niet meer in eenzelfde zin durven uitspreken in het buitenland. Deze keer is er een groot Nederlands luik in het verhaal voorzien, maar dat maakt de twijfel bij de afnemers er zeker niet kleiner om.

Ik leef oprecht mee met alle QA managers en kwaliteitsafdelingen in voedingsbedrijven die in augustus geteisterd werden met vragen van hun klanten. Attesten, statements, analyseverslagen, traceability records, crisis procedures, noem maar op. De alarmbellen gingen overal rinkelen. De bergen en uren werk die dit met zich meebrachten, zijn niet te tellen.

En nu?

Wie gaat deze rekening betalen? Imagoschade kan je pas ombuigen na lange tijd, dat hebben we in het verleden al ondervonden. De uren van de food safety en QA managers zijn ten koste geweest van ander (misschien relevanter?) werk.

Maar, wacht eens even… Kennen we niet de bron van alle miserie? Het gerechtelijk onderzoek moet nog soelaas bieden (en laat ons hopen dat het gerecht sneller ageert dan bij de dioxinecrisis, waarbij vetsmelter Verkest 11 jaar na de feiten werd veroordeeld), maar ik meende dat ene Chickfriend en Poultry-Vision een belangrijke rol spelen in het verhaal. Zou ik er dan ook voor mogen ijveren dat deze keer de echte gangsters (een beter woord heb ik niet voor individuen die willens nillens illegale praktijken toepassen) een straf krijgen die ze niet snel zullen vergeten? Eentje die een voorbeeld stelt aan alle anderen die spelen met de reputatie van de ganse voedingssector, en bij uitbreiding de hele natie?

“Food crime is not about food, it’s about crime”, las ik onlangs. Een waarheid als een koe. Laat het dan ook op die manier aangepakt worden.

Comments
  • Er is natuurlijk geen excuus voor het gebruik van verkeerde producten. Of het verkeerde gebruik van goede producten. Maar dit is een probleem dat al zeer oud is en waar we nog lange tijd rekening mee zullen moeten houden. Consumenten willen vandaag alles snel en gemakkelijk.
    We hebben geen tijd om eten te maken (lees vers) omdat zoon- of dochterlief nog naar de hobby gebracht moet worden. We moeten ‘s avonds nog wat overwerken en staan s morgens aan te schuiven in de file. Onze moderne maatschappij.
    Mijn oma maakte zelf haar mayonaise, bakte zelf haar brood. Vandaag staan gigantische bedrijven in voor dagelijkse productie van potjes sauzen. Industriële bakkerijen produceren duizenden broden. Onze moderne maatschappij.
    Er gaat vandaag veel geld rond in deze bedrijven. En waar geld zit…
    Ik vraag me af of we misbruik er ooit helemaal zullen uit krijgen. Ik vrees er voor…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *