Valsheid in geschrifte? Jawel, edelachtbare

Zegt de naam Stewart Parnell je iets? Tot vorige week waarschijnlijk niet. Hij kwam toen in het nieuws omdat hij 28 jaar cel kreeg voor het bewust verkopen van pindakaas die besmet was met Salmonella.

Als voormalige eigenaar van Peanut Corporation of America had hij laboresultaten laten vervalsen, en zou hij dus verzuimd hebben om een onveilig product uit de markt terug te roepen. Ook de kwaliteitsverantwoordelijke kreeg 5 jaar cel. Jawel, je hoort het goed: niet alleen de man aan de top, die waarschijnlijk de opdracht gaf tot het verzuim, maar ook de feitelijke uitvoerder van de vervalsingen, werd verantwoordelijk geacht.

Op zich strenge straffen, maar in weze terecht. Het gaat hier over het niet voldoen aan de wetgeving, het moedwillig blijven verkopen van levensgevaarlijke producten, en het op het spel zetten van de algemene volksgezondheid. Vooral dat laatste is uiteraard de doorslaggevende factor. En ok, het is “in het verre Amerika” dat dit gebeurt, maar het doet je wel even stilstaan bij bepaalde praktijken.

Iedereen in de organisatie, van hoog tot laag

 

Misschien heb je het zelf al aan den lijve ondervonden als food safety manager. De druk van de baas kan hoog zijn als het economisch wat moeilijker gaat. Er wordt al eens geopperd om misschien toch niet alle analyse rapporten op tafel te gooien. Of om bepaalde metingen van een CCP in de vuilbak te gooien, alsof ze zich nooit voordeden. En stel je in de plaats van die nieuwe operator op de werkvloer, die schrik heeft om zijn net verworven job te verliezen: hoe verleidelijk is het voor hem om een slechte meting – al of niet z’n eigen fout  – te corrigeren?

Verantwoordelijkheid dragen

 

Een voedingsbedrijf blijft een economisch gegeven, uiteraard. Maar de verantwoordelijkheid jegens wetgever en consument is verpletterend. En het feit dat niet alles controleerbaar is, wil niet zeggen dat er gefoefeld mag worden. Als auditor frons ik mijn wenkbrauwen bij het zien van telkens exact dezelfde laadtemperatuur van de vrachtwagen. Interne traceeroefeningen die altijd perfect tot op de kg blijken te kloppen, maar tijdens de audit loopt die ene steekproef toch slecht af. Murphy? Soms wel, soms niet. Menselijk, maar denk in zo’n geval eens terug aan Stewart Parnell…

“Food safety is not an option, it’s a must.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *