Onderstaande heeft betrekking op afwijkingen bij audits tegen de BRC Food standaard (voor producenten van levensmiddelen dus), MAAR deze info is zeker ook nuttig als je voor een andere norm bent gecertificeerd. IFS Food bijvoorbeeld, of FSSC 22000…
Verder lezen is dus de boodschap.
BRCGS heeft eens alle in 2022 uitgereikte Minors, Majors, Criticals en Fundamental non-conformiteiten samengelegd, en daaruit een ranking gedestilleerd.
Het eerste wat opvalt is dat de top 10 van meest voorkomende clausules met een afwijking hoofdzakelijk bevolkt wordt door eisen uit hoofdstuk 4: zomaar eventjes 8 van de 10 NC’s, met op plaatsen 1 t.e.m. 6 100% eisen uit ditzelfde hoofdstuk! Daaruit leid ik af dat BRC meer en meer opschuift naar een inspectie dan een audit. “Vloeren”, “muren”, “plafonds”, “deuren” zijn er al 4 van.
En rara wat staat op nummer 1?
4.11.1 “Premises and equipment hygiene”. De netheid van de fabriek op het moment van de audit. Samen met de opgesomde items uit hoofdstuk 4 is dit sterk gecorreleerd aan het verschijnsel onaangekondigde audit. Is het logisch dat een productievloer er iets vuiler bij ligt dan bij een aangekondigde audit? Natuurlijk. Is het bovendien verklaarbaar dat er meer afwijkingen worden vastgesteld aan vloeren, muren, plafonds en deuren bij een onaangekondigde audit? Ook hier: jazeker. Bij een aangekondigde audit zorg je er weken op voorhand voor dat je infrastructuur pico bello in orde staat. Komt de auditor plots 4 maanden vroeger, dan bestaat de kans dat niet alle reparaties uitgevoerd zijn.
De vraag is: “Is dat erg?” Je kan dit van 2 kanten bekijken.
Enerzijds moet de omgeving waarin voedingsmiddelen gefabriceerd worden ten allen tijde conform zijn.
Anderzijds is het een realiteit van de dag dat er al eens iets kapot gaat. Iemand rijdt met een heftruck tegen een poort. Voor de reparatie van de vloer moet je wachten op de aannemer. De avond voordien heeft de reinigingsploeg een ongelukje gehad en zijn er restanten bolognaisesaus op het plafond beland.
Audit vs. inspectie
Als je louter met de bril van een inspecteur kijkt, dan volg je de eerste redenering. Iets is ok of is het niet. Zwart of wit.
Als je als auditor langs komt, dan zoek je of je observaties iets structureels zijn in het bedrijf, of een one-off. Je kijkt of de onderhoudsploeg een oplossing ingepland heeft. Je checkt of er communicatie tussen de reinigingsploeg en QA geweest is. Je zoekt naar een verband tussen schade aan poorten en een plotse intrusie van muizen.
Daarom hou ik zo van auditeren. Als auditor kijk je net dat ietsje verder dan je neus lang is. Zeg ik daarom dat een fabriek niet proper moet zijn? Bijlange niet. Ik pleit echter voor propere fabrieken met een structureel systeem erachter om afwijkingen tijdig op te lossen en er op langere termijn voor te zorgen dat akkefietjes zich moeilijker kúnnen voordoen.
Ik vind het dan ook jammer dat BRC audits evolueren naar inspectiesystemen. BRC auditoren worden gedwongen in een keurslijf van gigantische checklijsten af te vinken, met de hete adem in hun nek van allerlei dubbelcheck systemen na de audit.
Spreek me gerust tegen als je van mening verschilt. Ik debatteer graag met je over jouw ervaringen.