Boetes en verkeersregels: waar ligt de grens?
57 km/u waar je 50 km/u mag rijden: €90 boete (in Frankrijk, tussen de velden).
Geflitst worden tegen 121 km/u op de autosnelweg: boete.
34 km/u in een schoolzone op een vrijdagavond rond 22u? Boete!
Dat er regels en sancties moeten zijn, begrijp ik volledig. Zeker in het verkeer. We willen niet in een Far West-maatschappij belanden waar iedereen zijn zin doet. Helemaal akkoord.
Maar… wat is nu eigenlijk het doel van die boetes? In theorie: verkeersveiligheid verhogen, zodat ook mijn kinderen veilig naar school kunnen fietsen. Helemaal terecht.
Alleen stel ik mij de vraag: ben ik met zulke snelheden écht een onveilige chauffeur? Ben ik een gevaar op de weg?
Boetes, gedrag en attitude: werkt dat echt?
Ok, het argument dat het niet zozeer daarover gaat, maar eerder over een kweken van een andere verkeersattitude, en dat je door die boetes je gedrag aanpast, vind ik eerlijk gezegd grote onzin. Als ik 121 km/u rijd, dan ga ik vanaf dat moment niet echt anders rijden. Als ik tegen 34 km/u voorbij een school rijd op een vrijdagavond, tja…
Versta mij niet verkeerd: helemaal geen boetes uitschrijven is allerminst wenselijk. Dat zal leiden tot een of andere gestoorde gek die tegen 70 km/u voorbij een school scheert. Niet wenselijk!
Er is de letter van de wet, en de geest van de wet. Maar ja, de computer zegt “121, dat is 120 +1”, dus patat! En wat kan je tegen die computer zeggen? Niets. Nada.
Van verkeer naar food safety audits
Diezelfde rigiditeit zie ik bij audits en non-conformiteiten in food safety. De auditor zegt: “Ja maar, het staat zo in de norm.” En dus volgt er een minor NC voor wat wanordelijk geordende schroevendraaiers. Klopt: de norm vraagt orde en netheid. Maar is dit echt een reden voor een boete?
Langs de andere kant zijn er de normeigenaren die alles zwart-wit benaderen. Geen afwijkingen mogelijk. Geen ruimte voor nuance. Ok of fout. Certificaat of geen certificaat.
Gevolg? Frustraties, onbegrip en uiteindelijk zelfs demotivatie bij bedrijven. En nog erger: bepaalde standaarden verliezen hun geloofwaardigheid.
BRCGS die vraagt dat er na ieder productielot een massabalans check uitgevoerd wordt van de gebruikte verpakking? Hallo jongens?
Het risico: de implosie van food safety normen
Als we blijven vasthouden aan een rigide systeem, dan riskeren we dat food safety audits anno 2025 hun waarde verliezen.
En laat nu net dat niet de bedoeling zijn!
Daarom vind ik dat het hele minor/major-systeem en de manier waarop bedrijven gequoteerd worden, dringend herzien moet worden.
Ook het systeem van strafpunten uitdelen en bedrijven op basis van 1 audit een classificatie te geven, is aan re-design toe, als je ’t mij vraagt.
Over food safety mag geen discussie zijn: als er een risico voor de consument bestaat, moet een auditor beenhard zijn. Maar een batch pleisters die niet via de metaaldetector getest werden? Laat ons serieus blijven. Het kan nog zotter: een bedrijf die zijn audit niet binnen de 365 dagen volgend op de vorige audit plande, riskeert om de audit te starten met een major NC. Leg mij eens uit wat het risico voor de consument daarbij is aub?
Hoe kan het beter? Mijn toekomstbeeld
Mijn visie op de beoordeling van food safety audits anno 2025:
- Stop met bedrijven onder te verdelen in klassen (Foundation vs Higher Level, AA vs A, B, C).
- Stop met maximumaantallen minors, majors en criticals als certificatievoorwaarde.
- Wees juist harder voor échte voedselveiligheidsrisico’s. Direct gevaar voor de consument = certificaat schrappen en melding bij de overheid.
- Breng opportunities for improvement terug. Dit geeft bedrijven zuurstof, zonder hen af te straffen.
- Schrap NC’s voor louter protocolaire inbreuken (te late auditplanning, verkeerd gebruik van een BRCGS logo). Maak hier desnoods een aparte lijst van met geldboetes aan gekoppeld wegens het niet respecteren van hun handelsmerk-eisen.
Jouw stem telt!
Ik ben benieuwd: wat is jouw visie? Laat het me weten, deel je idee, of kom erover vertellen in mijn podcast. Samen kunnen we bouwen aan een realistischer en sterker systeem voor food safety audits anno 2025.
Alexander Platteeuw
