Hoe integer is jouw aankoper?

Om een product te maken heb je grondstoffen nodig. Dus ook een aankoper. Iemand die contact heeft met de leveranciers. Iemand die zoekt naar de beste optie in de wijde wereld van het aanbod. “De beste optie” betekent de optimale kwaliteit tegen optimale condities en een relevante prijs.

Is die persoon bij jou op bedrijf tewerkgesteld? Ik vraag het maar… want er lopen aankopers rond van divers pluimage.

De tijd van de aankoper, met 3 telefoons tegelijk in de weer, elke dag weer zwetend op zoek naar die ultieme besparing, is volgens mij voorgoed voorbij in een gecertificeerd voedingsbedrijf. Of zou toch moeten.

Ken je supply chain

De GFSI (Global Food Safety Initiative) legt vandaag meer dan ooit de focus op het hele aankoopverhaal. Doorheen de jaren, en niet in het minst “geholpen” door enkele crisissen, zijn de eisen die je als bedrijf moet stellen aan je leveranciers, en je hele supply chain bij uitbreiding, enorm toegenomen. Denk maar aan volgende topics:

• Leveranciersselectie: aan welke eisen moeten je leveranciers voldoen om te mogen leveren?
• Ken je de certificatiestatus van je leveranciers? Uitermate belangrijk als jouw leverancier niet de feitelijke producent is.
• Ken je je supply chain?
• Leveranciersevaluatie: wat doe je met de resultaten van deze beoordeling?
• Om nog maar te zwijgen van het ganse food fraud verhaal…

Allemaal onderwerpen die gedragen zouden moeten worden door je aankoopdienst. Je kan als QA in overleg met aankoop de procedures wel uittekenen, maar de feitelijke uitvoering ervan rust bij aankoop.

Waarom zie ik dan toch nog dat dit vaak bij QA is neergelegd? Een leveranciersevaluatie bestaat op papier, maar de aankoper valt tijdens de audit grandioos door de mand als hem naar de inhoud ervan gevraagd wordt. Een leverancier wordt door QA als zeer slecht geëvalueerd, en toch blijft deze massaal grondstoffen leveren. Het controleren van de aangeleverde documentatie door de leverancier? “Da’s een taak voor QA!”.

Verantwoordelijkheid opnemen

Hopelijk klinkt dit niet te bekend in de oren… Indien toch, neem dan zeker actie. Dit is namelijk niet de manier waarop aankoop anno 2018 dient te gebeuren. Iedereen moet zijn rol spelen in het food safety management systeem binnen een onderneming. Ook de aankoop. Kaart dit dus aan bij de directie (of vertrouwenspersoon indien nodig) als je merkt dat dit niet zo is. Een food safety verhaal betekent dat dit gedragen wordt door de ganse organisatie, dus inderdaad door ALLE afdelingen.

Een goede tip: herschrijf je procedure in volgende zin: “Slechte kwaliteit geleverd door de leverancier? Dan moet de aankoper himself de goederen gaan uitsorteren.” Verantwoordelijkheid nemen heet dat. Gedaan dus met zomaar rommel tegen een lage prijs aan te kopen. Je zal merken dat plotseling het niveau van de aangeleverde kwaliteit drastisch omhoog gaat.

Meer weten over hoe een aankoopbeleid er zou moeten uitzien? Contacteer me.

Hulp nodig bij het auditeren van je leveranciers? Geef me een seintje.

Lees hier de getuigenis van klant Godiva.

Nieuw in mijn aanbod: ik doe nu ook food fraud audits bij jouw leveranciers. Specifiek gericht op voedselfraude, ga ik bij jouw leverancier na in welke mate hijzelf de GFSI richtlijnen doortrekt in zijn onderneming, én in zijn toeleverketen.

Auditeer mijn leveranciers op food fraud