
Ik schreef er eerder al over, over die “zin of onzin van een microbiologische tegenanalyse”, nalv. het advies van het Wetenschappelijk Comité van het FAVV (advies 12-2024), én bovendien hadden Bart Aesert van labo Eurofins Ecca en ikzelf het er uitvoerig over in deze aflevering van mijn podcast Better Foodsafe Than Sorry, maar… een advies is maar een advies. Niet bindend dus…. Tot nu.
Het FAVV heeft dit advies dus nu ook overgenomen. In een mailing van 2 juni 2025 getiteld “Nieuwe regels voor monsternames van het FAVV op komst”
(noot: ik hoop dat je ondertussen wel al geabonneerd bent op de nieuwsbrieven van het FAVV? Zoniet, geef me een seintje, en ik loods je door het aanmeldingsproces), staat er letterlijk:
…
Is er steeds een tweede analyse mogelijk?
Een tweede analyse is niet steeds mogelijk. Artikel 7 geeft een lijst van gevallen waar de tweede analyse niet kan worden uitgevoerd. In deze gevallen kan het verslag van de tweede deskundige dus enkel een beoordeling van de documenten zijn.
Voor microbiologische analyses heeft het Wetenschappelijk Comité geoordeeld dat een tweede analyse nooit wetenschappelijk relevant is. Voor microbiologische analyses kan dus nooit een tweede analyse worden uitgevoerd.
…
Et voilà: bij een slecht microbiologisch analyseresultaat op een batch, heeft het dus geen zin (meer) om met een tegenanalyse te komen aandraven.
Monsternames in de praktijk
In dat kader wil ik je graag toch even een recente case meegeven bij 1 van mijn klanten…
Weliswaar niet microbiologisch, maar toch, het zet je aan het denken.
Mijn klant verkoopt 20 ton rozijnen aan zijn klanten. 1 van die klanten verpakt vervolgens die rozijnen in zakjes van 250g. Nu gebeurt er een analyse op mycotoxines op 1 zakje, waarbij een overschrijding wordt aangetroffen. Conclusie van het nVWA: het gehele lot van 20 ton moet gerecalled worden. Euh? Jawel: 1 staal van welgeteld 250 grammetjes leidt tot een recall van 20 000 kg. Die overige hoeveelheden zitten ondertussen in studentenhaver, liggen op taarten, etc. etc. Ik ga je niet vragen om na te rekenen wat hiervan de financiële implicaties zijn…
Nu moet je weten dat er een Europese Verordening bestaat, de 2023/2782, die bepaalt hoeveel staalname nodig is om een representatief staal te mogen genoemd worden. Hier komt ie: er zijn 100 stalen nodig (per batch), met een totaalgewicht van het mengstaal van 10kg. Nu heeft het bedrijf in kwestie wel gunstige analyseresultaten in diens bezit (nog van vóór de datum van het negatieve resultaat), maar niet in die aantallen.
Mijn conclusie: de overheid argumenteert dus door te zeggen dat het bedrijf deze Verordening niet gevolgd heeft, maar beslist zelf tot verplichte recall daar waar zij zelf die Verordening niet gevolgd heeft.
Kan je nog volgen?
In hoeverre is de volksgezondheid hier nog mee gebaat? Ik denk spontaan aan de chaos ten tijde van de ethyleenoxide monsternames.
Alexander Platteeuw