Een ode aan gezond Verstand in food safety audits

Ik doe mijn job graag. Al 15 jaar ondertussen sinds ik met A+ Quality gestart bent. Ik krijg een goed gevoel als ik bedrijven iets kan bijleren, als ik merk dat mijn input een toegevoegde waarde is. “Satisfying” zouden mijn tienerkids zeggen!

Of als mensen spontaan zeggen dat ze, zonder dat ik ze ken, mijn werk wel weten te pruimen, zoals onlangs nog Sarah:

“Ik ben een trouwe lezer van al je nieuwsbrieven en dit al ongeveer 10 jaar gok ik. 

Ik vind ze steeds interessant, relevant en goed geschreven en ik hoor hetzelfde van mijn collega’s (quality managers) binnen onze bedrijvengroep.

Ik heb niet direct een suggestie wat het nog interessanter zou maken, het is gewoon al goed 😃”

Ik krijg er zowaar vleugels van!

Enfin, ’t begint hier te stinken want eigen stoef stinkt (voor de Nederlandse lezer: eigen bluf heeft een geurtje 💩).

Laat ons serieus blijven

Waar ik echter het vliegend … van krijg, is bullshit. Sorry voor het taalgebruik, maar waar ik écht de grootste moeite mee heb, zijn zogenaamde “tips” of non-conformiteiten bij audits die absoluut nul komma nul meerwaarde hebben. Meer nog: die oneerlijke concurrentie in de hand werken tegenover concurrerende bedrijven.

“Heb je, in het kader van food defense, de breedte van de grachten gemeten rond je terrein, om zeker te zijn dat inbrekers daar niet over kunnen springen?”

Huh?

“Er zijn geen technische fiches beschikbaar van de chemicaliën die de externe poetsploeg gebruikt, dus een minor NC in BRC!” Noot: de setting is hier een bedrijf dat etiketten drukt voor de food industry, en die verrekte poetsploeg poetst…. burelen en sanitair.

Ja, dat gaat echt een verschil maken inzake food contact compliance, zo’n opmerkingen!

“De lijmverwijderaar in de kartonnage (zone met enkel verpakt product) is niet foodgrade”

WTF????

“De nieuw ingevoerde coffee corner is niet netjes en kan insecten aantrekken.” OK, fair enough. Actie: de coffee corner wordt verwijderd. Bewijslast aangebracht door het bedrijf: foto van deze ruimte, zonder coffee corner dus…

Oordeel van de BRC auditor: onvoldoende bewijslast! Er moet namelijk ook een aftekenlijst zijn van communicatie aan het personeel dat de coffee corner weg is.

… Kijk, dan vind ik mijn job plots niét meer zo prettig. Ik denk dan: “Ben ik hier nu in een onuitgegeven boek van Franz Kafka beland, of hoe zit dat?”

En dan moet ik rustig blijven…

Ken je dat gevoel?

Ik vind dat zóóó jammer: dat een in de fond iets krachtigs als instrument, een audit, zo aan waarde, en vooral geloof-waard-igheid verliest.

Oproep aan (sommige) auditoren

Ik weet dat ik met deze post niet ga scoren bij auditoren, maar het is aan elk van de auditoren in deze wereld om eens in de spiegel te kijken en te zeggen:

• “Waarover gaat het hier eigenlijk? Ja er is de norm, en daarin staan eisen. Maar er is de letter van de norm, en er is ook zoiets als de geest van de norm. “
• “Heeft mij werk nog meerwaarde?”

Verlies jezelf niet uit het oog, beste auditor. Waak over de essentie.

En om nog eens terug te keren op die oneerlijke concurrentie: onlangs had een klant van mij een automatische detectie moeten plaatsen van diens auditor op de bussen chemicaliën die gebruikt worden voor de reiniging. Kostprijs per unit: 1000 euro. Kijk, als 1 bedrijf dat moet doen, en alle andere niet, dan is dat oneerlijke concurrentie. 1 bedrijf moet nutteloos geld besteden, en diens concurrenten niet.

Zie dit bericht als een ode aan het gezond verstand.

Als uitsmijter: wie durft zijn/haar ervaring te komen vertellen in mijn podcast show Better Foodsafe Than Sorry?

Omdat je ook wil dat we terug naar de essentie gaan?

Omdat je een trekker in de levensmiddelenindustrie wil zijn?

Omdat je ook ziet dat het de verkeerde kant uitgaat?

Laat van je horen!

Alexander Platteeuw