Nieuwe etikettering: een stand van zaken na 50 dagen

De nieuwe FIC (Food Information for Consumers) wetgeving (Verordening 1169/2011) is nu al even van kracht (van 14 december 2014 om precies te zijn), dus ik dacht: even tijd voor wat reflectie…

Verrassende conclusies

Eind december nog las ik een stukje van Fevia (nieuwsbrief dd 17/12/14) waarin gesteld werd dat de voedingsindustrie in België positief staat tegenover de wijzigingen, en de “harmonisatie van de etikettering”. Ik plaats daarbij toch enkele bedenkingen, mij baserend op de feedback die ik de voorbije maanden als lector kreeg tijdens talrijke opleidingen hierover, en tijdens audits en bezoeken aan voedingsbedrijven allerhande.

De feiten op een rij

Ten eerste: deze wetgeving betekende een massa aan extra workload voor alle bedrijven. Jawel: alle. Ik ken persoonlijk geen enkel bedrijf dat zijn etiketten niet diende aan te passen.

Ten tweede: de Verordening gaat uit van het principe dat de consument beter dient geïnformeerd te worden. Akkoord, daar is op zich niemand tegen. Maar kan iemand dan eens uitleggen wat de toegevoegde waarde is om een allergeen 5x in een ingrediëntenlijst te vermelden ipv 1x? Of nog straffer: waarom verbieden dat de allergenen onder de ingrediëntenlijst in een duidelijke opsomming vermeld staan? Ik snap de meerwaarde daarvan niet, en velen met mij.

Ten derde: etiketten worden op den duur volledige bijsluiters bij een product. Vraag is wie dit allemaal leest. Heeft de modale consument echt boodschap aan deze waslijst van gegevens? Ik ben het volledig eens met het verschaffen van correcte en volledige informatie aan de consument, maar is de invulling ervan niet wat wereldvreemd aan het worden?

Ten vierde: daar waar de EU bepaald heeft dat de informatie aan de consument transparanter en eenduidiger moest, hebben ze toch een vehikel gecreëerd met een duizelingwekkend aantal uitzonderingen, en nog beter: x-aantal bepalingen die nog moeten beslist worden (vermelding van sporen van allergenen? Oorsprong van levensmiddelen andere dan deze tot nu toe bepaald? Etc.). Het is toch sprekend dat Food Drink Europe (de overkoepelende beroepsfederatie van Europese levensmiddelen fabrikanten) een “guidance” document van zomaar eventjes 99 bladzijden (ik denk dat ze beschaamd waren om over de 100 blz te gaan) hebben gepubliceerd aangaande de interpretatie van één enkele wetgeving? 99 bladzijden om te weten hoe je een etiket van een levensmiddel moet samenstellen… Keep it stupid simple?

Mijn persoonlijke conclusie

Ik kan zo nog wel een aantal zaken aanhalen, zoals de vermelding van oorsprong bij vers vlees (die protectionisme van bepaalde landen/klanten zal aanwakkeren), of bepaalde uitzonderingen bij de vermelding van sommige allergenen. Ik vermoed dat het wel duidelijk is dat ik de mening over deze wetswijziging die in de pers verscheen, niet volledig deel.

Wat zijn jouw ervaringen? Laat het me weten!

Alexander Platteeuw